ဥရောပဆေးဘက်ဆိုင်ရာကင်ဆာနှစ်ပတ်လည်အစည်းအဝေးသည် တကမ္ဘာလုံးမှ ကင်ဆာကျွမ်းကျင်သူများ အများဆုံး စုစည်းမှုများမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ နှစ်စဉ် သုတေသနရှင်များနှင့် ဆရာဝန်များသည် ကင်ဆာလူနာများအတွက် ကုသမှုပေးရာတွင် ၄င်းတို့၏ တွေ့ရှိချက်များနှင့် အတွေ့အကြုံများကို မျှဝေရန် လာရောက်ကြသည်။ ESMO ၂၀၁၉ ပြပွဲအတွက် RARP ဟန့်တားရေးဒြပ်များသည် ဘယ်ပြန်ညာပြန်လက်သီးထိုးသကဲ့သို့ ပွဲကြည့်ပရိတ်သတ်များကို အံ့အားသင့်စေမည့် သုတေသန တွေ့ရှိချက်ဖြင့် ပြပွဲအာရုံစူးစိုက်မှု ခံရသည်။
 
ကျွန်ုပ်တို့သိကြသည့်အတိုင်း ကင်ဆာဆဲလ်များသည် မျိုးရိုးဗီဇတွင် သန္ဓေပြောင်းလဲမှု ဖြစ်ပွားသည်အထိ သာမန်ဆဲလ်များတွင် စတင်ကာ သန္ဓေပြောင်းလဲသည့်ဆဲလ်များအား ထိမ်းချုပ်မရနိုင်သော ပြန့်ပွားမှုနှင့် တဟုန်ထိုးတိုးပွားမှု ဖြစ်စေသည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် ကိုယ်ခန္ဓာ၏သဘာဝကုသရေးလုပ်ငန်းစဉ်များသည် အဆိုပါမူမမှန်မှုများကို ပြုပြင်ပေးပြီး ပုံမှန်အခြေအနေသို့ ပြန်ရောက်စေသည်။ ဆဲလ်တစ်ခုသည် ပြုပြင်နိုင်ခြင်းမရှိသည့် သန္ဓေပြောင်းလဲမှုဖြစ်ပွားပါက ကိုယ်ပိုင်တိုက်ဖျက်ရေးယန္တယားသည် ဆဲလ်သေဆုံးမှုဆီသို့ ဦးတည်ဖြစ်ပွားစေမည်။
 
DNA ပြုပြင်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်သည် BRCA နှင့် Poly (ADP-ribose) polymerase (PARP) ခေါ် အင်ဇိုင်းတို့ ပြိုင်တူပူးတွဲ လုပ်ဆောင်ရန် ကင်ဆာဟန့်တားရေးမျိုးရိုးဗီဇ လိုအပ်သည်။ BRCA မျိုးရိုးဗီဇ မူမမှန်သည့် အချို့သောအခြေအနေတွင် PARP အင်ဇိုင်းသည် ဆက်လက်ကြိုးပမ်းဆဲဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ပြုပြင်ပေးမှုသည် ရာခိုင်နှုန်းပြည့် မပြီးဆုံးဘဲ ဆဲလ်များကို တစ်စိတ်တပိုင်းပြုပြင်ခြင်း / ပျက်စီးခြင်း ရှိစေသည်။
 
ယခင်ဖော်ပြထားသကဲ့သို့ လူသားများ၏ဆဲလ်တွင် ကိုယ်ပိုင်ဖျက်ဆီးနိုင်မှုယန္တယား ပါဝင်လျှက်ရှိပြီး ပြုပြင်နိုင်ခြင်းမရှိအောင် ပျက်စီးပါက အသုံးပြုရန်အဆင်သင့်ရှိသည်။ သို့သော်လည်း PARP ဖြင့် တစိတ်တပိုင်းပြုပြင်ပေးသောဆဲလ်များကို ဤသီးသန့် ယန္တယား ဖြစ်ပွားစေရန် လုံလောက်သည့်ပျက်စီးမှုဟု မသတ်မှတ်ပါ။ ဤမူမမှန်သည့်ဆဲလ်များသည် ဆက်လက်ပြန့်ပွားပြီး ဆထက်တန်ပိုးတိုးပွားကာ နောက်ဆုံးတွင် ကျွန်ုပ်တို့ခေါ်သည့် “ကင်ဆာ” ဖြစ်လာသည်။
 
PARP ဟန့်တားရေးဒြပ်များသည် BRCA မျိုးရိုးဗီဇမှ ၄င်း၏တာဝန် လုပ်ဆောင်မှု ပျက်ကွက်ချိန်တွင် ဆဲလ်များကို ပြုပြင်ရန် ဆက်လက်ကြိုးစားခြင်းမှ PARP အင်ဇိုင်းကို တားဆီးခြင်းဖြင့် ထွက်ပေါက်မရှိမှုအခြေအနေဖျက်ဆီးမှု အစပျိုးပေးပြီး ဆဲလ်ပျက်စီးမှုသည် ကိုယ်ပိုင်ဖျက်ဆီးနိုင်မှုလုပ်ငန်းစဉ် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်သည့်အဆင့်တွင် တည်ရှိနေလိမ့်မည်။ ရိုးရှင်းစွာပြောရလျှင် PARP ဟန့်တားရေးဒြပ်များသည် ချို့ယွင်းသောပြုပြင်ရေးလုပ်ငန်းစဉ်ကို “ရပ်တန့်” ပေးပြီး ပျက်စီးသောဆဲလ်များအား ၄င်းတို့ ဖြစ်သင့်သည့်အတိုင်း သေသွားစေသည်။
 
ထို့အပြင် PARP ဟန့်တားရေးဒြပ်များသည် ဤချို့ယွင်းသောပြုပြင်ရေးယန္တယားဖြင့် ဆဲလ်များကို အကျိုးသက်ရောက်မှု ရှိသောကြောင့် လူနာ၏ ကျန်းမာသောဆဲလ်များသည် ဤကုသမှုဖြင့် အန္တရာယ်မရှိဘဲ ပစ်မှတ်ထားကုထုံးပုံစံဖြင့် ဆေးဝါးများကို အရည်အသွေး ပြည့်ဝစေသည်။ လက်ရှိအချိန်တွင် PARP ဟန့်တားရေးကုသမှုအမျိုးမျိုး - olaparib, niraparib, rucaparib နှင့် talazoparib - ရှိပြီး ကင်ဆာအများအပြားအတွက် အမေရိကန် FDA ခွင့်ပြုချက် ရရှိပြီး ဖြစ်သည်။
 

သို့သော်လည်း ESMO ၂၀၁၉ ပြပွဲတွင် PARP ဟန့်တားရေးဒြပ်ကို ပြပွဲ၏ထိပ်ဆုံးကြယ်ပွင့်အဖြစ် ပြောင်းလဲပေးသည့်အရာမှာ BRCA နှင့်မသက်ဆိုင်သောကင်ဆာများ ဥပမာ သားအိမ်ကင်ဆာတွင် သိသာထင်ရှားစွာ အကျိုးသက်ရောက်မှုရှိသည် ဆိုသည့်အချက် ဖြစ်သည်။ ဤရလာဒ်များသည် အခြားသောကင်ဆာများ ကုသရာတွင် အသုံးဝင်မှုအလားအလာကို အချက်ပြသည်။
 
လေ့လာမှုတစ်ခု၌ သားအိမ်ကင်ဆာလူနာများတွင် ရောဂါကြီးထွားလာမှုမရှိသည့်အချိန်သည် ပျမ်းမျှအားဖြင့် ၁၆.၆ လမှ ၂၂.၆ လသို့ သိသာထင်ရှားစွာ ကြာမြင့်လာသည်။ ၄င်းသည် olaparib ကို bevacizumab (သွေးကြောသစ်များ ကင်ဆာဆဲလ်များသို့ သွေးပို့လွှတ်ရန် ကာကွယ်မှုလုပ်ဆောင်ပေးသည့် ကင်ဆာဆေးဝါး) နှင့်အတူ ဆေးဝါးတိုက်ကျွေးခြင်းဖြင့် ဓာတုကုထုံး ပြုလုပ်ပြီးနောက် နောက်ဆက်တွဲကုသရေးအဖြစ် အောင်မြင်မှု ရရှိသည်။
 
အခြားသော PARP ဟန့်တားရေးဒြပ်များသည် သိသာထင်ရှားစွာအောင်မြင်မှုရှိကြောင်း တွေ့ရသည်။ ပြန့်ပွားမှုအဆင့် သားအိမ်ကင်ဆာလူနာများအတွက် ဓာတုကုထုံးပြီးဆုံးပြီးနောက် niraparib ဆေးဝါးတိုက်ကျွေးခြင်းသည် ရောဂါသိသာထင်ရှားစွာ ကြီးထွားလာမှု မရှိဘဲ အချိန်ပိုမိုကြာမြင့်စေနိုင်သည်။ အစကနဦးပိုင်းတွင် veliparib ကို ဓာတုကုထုံးနှင့် တွဲဖက်လုပ်ဆောင်ပြီး နောက်ပိုင်းတွင် veliparib ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် သားအိမ်ကင်ဆာလူနာများတွင် အလွန်ကြေနပ်ဖွယ်ကောင်းသည့် ရလာဒ် ရရှိသည်။ ဤသုတေသနတွေ့ရှိချက်များသည် အမျိုးသမီးများတွင် ကင်ဆာရောဂါအနေဖြင့် အဆင့် ၅ ခုမြောက် အဖြစ်အများဆုံးဖြစ်သည့် သားအိမ်ကင်ဆာလူနာများအတွက် အလွန်အရေးကြီးသောမှတ်တိုင် ဖြစ်သည်။
 
BRCA သန္ဓေပြောင်းကင်ဆာများအပေါ် ဆေးဝါးထိရောက်မှုသည် အလွန်ကောင်းမွန်ဆဲ ဖြစ်သည်။ Olaparib သုတေသနသည် အမျိုးသားများတွင် BRCA သန္ဓေပြောင်းကင်ဆာပြန့်ပွားချိန်အတွင်း သင်းကွပ်မှုခံနိုင်သောဆီးကျိတ်ကင်ဆာ (CRPC) ပြန့်ပွားမှု ရပ်တန့်စေခြင်းဖြင့်  လူ့အသက်အများအပြားကို ကယ်တင်ပေးရာတွင် အောင်မြင်လျှက်ရှိသည်။ Veliparib သည် carboplatin နှင့် paclitaxel ပေါင်းစပ်ပါက HER2-negative အဆင့်မြင့်မားသည့်/ရောဂါပြန့်ပွားမှုနှင့် BRCA ဆက်စပ်သည့် ရင်သားကင်ဆာ ရောဂါပိုးတွင် ကောင်းစွာအသုံးပြုနိုင်သည်။
 
ဤဆေးဘက်ဆိုင်ရာအောင်မြင်မှုသည် ကင်ဆာတိုက်ဖျက်ရေးတွင် ဂိမ်းပြောင်းလဲမှုတခုမျှသာ မဟုတ်ပါ။ ကုသရေးအတွက် သိရှိသောကန့်သတ်ချက်ဘောင်များသည် ကျယ်ပြန့်လာပြီး ကင်ဆာလူနာများသည် ၄င်းတို့၏မိသားစုဝင်များ၊ ချစ်ခင်ရသူများနှင့် သက်တောင့်သက်သာနှင့် ချမ်းသာသုခရှိစွာ နေထိုင်နိုင်သည့်အချိန် ရရှိသည်။