“ នៅពេលយើងថែទាំចំពោះអ្នកជំងឺមហារីក រឿងមួយដែលពិបាកបំផុតគឺរកសរសៃឈាមសម្រាប់ការព្យាបាលដោយគីមី។ នេះក៏ដោយសារតែពួកគេបានចាក់ថ្នាំនិងចាក់តាមសរសៃឈាមជាច្រើនរួចទៅហើយដោយសរសៃឈាមដែលនៅសេសសល់មានតិចនិងឆ្ងាយ។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងជំរុញឲ្យវេជ្ជបណ្ឌិតជ្រើសរើសយកខ្សែកណ្ដាលក្នុងការគ្រប់គ្រងថ្នាំដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់និងការលំបាករបស់ពួកគេ” ។ នេះជាឧទាហរណ៍តូចមួយនៃគំនិតដែលប្រកបដោយនិរន្តភាពពីអ្នកគ្រូពេទ្យ Kanikar Boonprachom ប្រធានផ្នែកគិលានុបដ្ឋាយិកាជំងឺមហារីកនៅមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺមហារីកក្នុងតំបន់ Horizon។

ក្នុងនាមជាគិលានុប្បដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីកធ្វើឲ្យទាក់ទងនឹងអ្នកជំងឺមហារីកពេញរយៈការព្យាបាលរបស់ពួកគេ។ មិនថាតែជាព័ត៌មានលំអិតទាក់ទងនឹងផែនការព្យាបាលរបស់ពួកគេ ព័ត៌មានទាក់ទងនឹងជំងឺដែលពួកគេកំពុងប្រឈមមុខ ថ្លៃចំណាយឬការតាមដានក្រោយការព្យាបាល គិលានុបដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីកច្រើនតែធញវើការច្រើនជាងអ្នកបញ្ជូនទិន្នន័យសំខាន់ៗ រវាងអ្នកជំងឺនិងវេជ្ជបណ្ឌិត។
 
 “តាមគោលការណ៍មូលដ្ឋាននៃមន្ទីរពេទ្យរបស់យើង គឺធ្វើអ្វីៗ គ្រប់យ៉ាងដើម្បីធានានូវសុវត្ថិភាពនិងភាពសុខស្រួលរបស់អ្នកជំងឺ។ ប៉ុន្តែលើសពីនេះទៅទៀត យើងយកចិត្តទុកដាក់ធ្វើឲ្យបទពិសោធន៍នៃការព្យាបាលមានភាពកក់ក្តៅនិងមនុស្សធម៌បំផុតដែលផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់គិលានុប្បដ្ឋាយិកាជាច្រើនដូចអ្នកជំងឺដែរ” អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika អធិប្បាយ។ “យើងកាន់តែជិតអ្នកជំងឺរបស់យើងប៉ុណ្ណា ការគាំទ្រខាងផ្លូវចិត្តដែលយើងអាចផ្តល់ជូនក៏កាន់តែប្រសើរប៉ុណ្ណោះដែរ។ ទីបំផុត នាំឲ្យមានលទ្ធផលនៃការព្យាបាលដែលកាន់តែប្រសើរជាងមុន”​។ ​

 
ការចេះសង្កេតគឺជាជំនាញការរួចពីការស្លាប់ដែលយើងបង្ហាត់បង្រៀនដល់អ្នកជំងឺរបស់យើង

 
 “អ្នកជំងឺដែលត្រូវបានព្យាបាល ប៉ុន្តែនៅតែរង់ចាំការប្រកាសថាគ្មានជំងឺមហារីកនោះ ជាញឹកញាប់មានការខ្វាយខ្វល់ជាខ្លាំង។ ពួកគេមានការព្រួយបារម្ភថាពួកគេមិនបានជាសះស្បើយទាំងស្រុងឬថាពួកគេអាចធ្វើអ្វីខុសដែលអាចបណ្ដាលឲ្យមហារីកត្រឡប់មកវិញ។ យើងត្រូវតែមានអ្នកសង្កេតការណ៍បន្ថែមហើយត្រៀមខ្លួនផ្តល់ដំបូន្មានល្អ ៗ ។ ឧទាហរណ៍ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមានការរមូលពោះចង្អោរ យើងត្រូវត្រឡប់ទៅថ្ងៃដែលពួកគេបានលេបថ្នាំរបស់ពួកគេហើយតើថ្នាំនោះជាអ្វី។ នេះគឺដើម្បីឲ្យយើងមានប្រតិកម្មរហ័សនិងជូនដំណឹងទៅវេជ្ជបណ្ឌិតឬរៀបចំឲ្យឱសថការីមកពន្យល់ដល់អ្នកជំងឺ” អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika អធិប្បាយ។ “ ប្រសិនបើយើងកត់សម្គាល់ឃើញថា អ្នកជំងឺមិនបានពិសាអាហាររបស់ពួកគេទេ យើងទៅរកអ្នកអាហាររូបត្ថម្ភភ្លាមៗជាមួយនឹងព័ត៌មានលំអិតអាហារដែលពួកគេកំពុងញ៉ាំឬទុកចោល។ បន្ទាប់មកអ្នកអាហារូបត្ថម្ភអាចរកវិធីដើម្បីធានាថាអ្នកជំងឺយ៉ាងហោចណាស់ទទួលបានអាហារដែលអាចញ៉ាំដើម្បីឲ្យពួកគេរឹងមាំនិងមានស្មារតីល្អក្នុងការព្យាបាលរបស់ពួកគេ!” ​
 
ធម្មជាតិនៃការព្យាបាលជំងឺមហារីកមានន័យថាគិលានុបដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីកត្រូវតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយវិន័យនិងមនុស្សជាច្រើន។ “ នៅក្នុងសន្និសិទអំពីករណី យើងនាំយកករណីដែលពិបាកបំផុតមកពិភាក្សា។ តាមវិធីនេះយើងរៀនពីគ្នាទៅវិញទៅមកដូចជាវិធីផ្សេងៗ គ្នាក្នុងការរក្សាស្មារតីរបស់អ្នកជំងឺឬវិធីដែលល្អបំផុតដើម្បីដោះស្រាយជាមួយស្ថានភាពផ្សេងៗ ដែលកើតឡើង។ យើងចែករំលែកបច្ចេកទេសនិងការអនុវត្តន៍ល្អ ៗ របស់យើងជាមួយគ្នាដើម្បីឲ្យគិលានុបដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីកទាំងអស់ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់អ្នកជំងឺរបស់យើង” ។
 
អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika ក៏មានព័ត៌មានលំអិតល្អ ៗ ពីការងាររបស់គិលានុបដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីក ដូចជាការគ្រប់គ្រងការព្យាបាលដោយប្រើគីមី និងប្រភេទផ្សេងៗ នៃកោសិកាឈាមនិងការចាក់បញ្ចូលប្លាស្មាសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានចំនួនឈាមទាប។ “សមត្ថភាពក្នុងការស្វែងរកសរសៃឈាមដែលអាចរស់នៅបានគឺជាជំនាញមួយដែលមិនអាចនិយាយលើសពីការពិតបាន។ អ្នកជំងឺតែងតែទទួលការចាក់ថ្នាំប្រភេទខ្លះឬផ្សេងទៀតដើម្បីឲ្យបានលទ្ធផលគឺសរសៃឈាមរបស់ពួកគេរួញតូចនិងពន្លឹបវិញ។ វាត្រូវការជំនាញពិតប្រាកដក្នុងការស្វែងរកសរសៃឈាមដែលនៅសល់ដែលជួនកាលត្រូវការជំនួយដូចជាចងរឹត រឺស្អំក្តៅ។ សម្រាប់ករណីពិបាកបំផុត ត្រូវហៅក្រុម IV របស់មន្ទីរពេទ្យ”។
 

យើងចង់ជួយបន្ធូរបន្ថយការឈឺចាប់

“រាល់ពេលដែលយើងឃើញអ្នកជំងឺរបស់យើងមានការឈឺចាប់ ឧទាហរណ៍ដូចជានៅពេលដែលយើងព្យាយាមរកសសៃឈាមល្អ វាក៏ធ្វើឲ្យយើងឈឺចាប់ដូចគ្នាដែរ។ វាមិនពិបាកអ្វីខ្លាំងនោះទេ ប្រសិនបើវាកើតឡើងតែមួយដង ប៉ុន្តែបញ្ហាគឺវាកើតឡើងជាប្រចាំចំពោះអ្នកជំងឺមហារីក " អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika សារភាព។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេ ប៉ុន្តែថ្នាំក៏មានឥទ្ធិពលខ្លាំងផងដែរប្រសិនបើសរសៃឈាមដាច់នោះថ្នាំអាចសម្លាប់ជាលិកាសាច់ដុំដែលនៅជុំវិញបាន។ នេះជាមូលហេតុដែលយើងធ្វើការវាយតម្លៃយ៉ាងហ្មត់ចត់និងស្វែងរកការអនុញ្ញាតពីវេជ្ជបណ្ឌិតសម្រាប់ខ្សែកណ្ដាលនៅពេលណាដែលអាចធ្វើទៅបាន” ។



ការបញ្ចូលខ្សែកណ្តាលដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាបំពង់បូមសរសៃឈាមកណ្តាល (CVC) គឺជាមធ្យោបាយដើម្បីជៀសវាងការចោះសរសៃឈាមរាល់ពេលដែលត្រូវលេបថ្នាំហើយត្រូវផ្តល់ឲ្យ។ ការកំណត់គោលដៅនៃខ្សែកណ្តាលក៏មានលក្ខណៈផ្ទាល់កាន់តែច្រើនផងដែរ។ “ នៅពេលបានតំឡើងខ្សែកណ្តាល គិលានុបដ្ឋាយិកាទាំងអស់ត្រូវចាត់ចែងថ្នាំឬជោះឈាមគឺបញ្ចូលម្ជុលទៅក្នុងបំពង់ជំនួសការដាក់ទៅក្នុងអ្នកជំងឺ។ អ្នកជំងឺមិនមានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ពីម្ជុលនោះទេ។ យើងធ្វើបានល្អហើយដែលធ្វើដូចនេះ យើងមិនដែលធ្វើឲ្យមានបំពង់ស្ទះបំពង់តែមួយនោះទេ”។ អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika ញញឹមយ៉ាងស្រស់ស្រាយ និងមានមោទនភាពជាខ្លាំង។
 

ក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត

 “ក្នុងនាមជាគិលានុប្បដ្ឋាយិកា អ្វីៗ ទាំងអស់ដែលយើងធ្វើសម្រាប់អ្នកជំងឺរបស់យើងគឺចេញពីបេះដូង។ យើងចង់ប្រាប់អ្នកជំងឺមហារីកទាំងអស់ឲ្យដឹងថា ការជឿនលឿនថ្មីៗ ត្រូវបានធ្វើឡើងជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ យើងចង់ឲ្យអ្នកជំងឺទាំងអស់មានភាពរឹងមាំនិងគិតជាវិជ្ជមាន។ យើងខិតខំប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីផ្ដល់នូវភាពងាយស្រួលបំផុតនិងយកចិត្តទុកដាក់បំផុតតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ រាល់ពេលដែលអ្នកជំងឺរបស់យើងអាចញញឹមបាន ថាមពលវិជ្ជមាននៃស្នាមញញឹមនោះធ្វើឲ្យជះឥទ្ធិពេលពីយើងទៅកាន់អ្នកជំងឺដទៃទៀតរបស់យើងដែរ។ រាល់ការឱប ភាពកក់ក្តៅពីគ្រប់ដៃដែលបានកាន់នោះត្រូវឆ្លងបាត់ទៅហើយ”។ អ្នកគ្រូពេទ្យ Kanika តាងនាមឱ្យគិលានុបដ្ឋាយិកាផ្នែកជំងឺមហារីកទាំងអស់នៅមជ្ឈមណ្ឌលជំងឺមហារីកក្នុងតំបន់ Horizon មានប្រសាសន៍។