ส่วนใหญ่เกิดตามหลังการติดเชื้อ (post infectious diarrhea) ภาวะพร่องเอนไซม์แลคโตส (lactose intolerance) จากการขาดตั้งแต่แรกเกิดหรือเด็กอายุ 2-5 ปี หรือภายหลังการอักเสบของลำไส้ มีอาการอุจจาระร่วง ปวดท้อง มีลมมาก แน่นท้อง

บางรายมีเฉพาะปวดท้อง แน่นท้อง ภายหลังดื่มนมหรือผลิตภัณฑ์จากนม 30 นาที ถึง 2 ชั่วโมง ท้องเสียเรื้อรังจากการแพ้อาหาร การแพ้โปรตีนนมวัว ซึ่งการแพ้โปรตีนนมวัว มักพบในทารกต่ำกว่า 1 ปี มีอาการอุจจาระร่วงสัมพันธ์กับการเปลี่ยนนม เช่น จากนมแม่ เป็นนมผสม หรือภายหลังการติดเชื้อในลำไส้ ทำให้มีอาการอุจจาระร่วงเรื้อรัง อุจจาระเหลวเป็นน้ำ มีมูกหรือมูกเลือด อาเจียน ปวดท้อง และท้องเสียเรื้อรังจากกลุ่มโรค inflammatory bowel disease (ulcerative colitis, Crohn disease)  เป็นต้น
 

เมื่อเด็กป่วยด้วยโรคอุจจาระร่วง   ผลกระทบของโรคอุจจาระร่วงที่สำคัญ คือ การเกิดภาวะขาดน้ำ (Dehydration) และเกลือแร่ในช่วงแรก และภาวะขาดสารอาหารในช่วงหลัง  ซึ่งส่งผลให้ผู้ป่วยโดยเฉพาะในผู้ป่วยเด็กเกิดโรคติดเชื้อแทรกซ้อน เป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตได้
 

 

การรักษามีประเด็นใหญ่อยู่ 3 ประการ คือ

• การป้องกันและรักษาภาวะขาดน้ำ  
• ป้องกันภาวะทุพโภชนาการ โดยการให้อาหารระหว่างมีอาการอุจจาระร่วง และหลังจากหายแล้ว
• การให้ยาปฏิชีวนะและยาต้านอุจจาระร่วง

ทารกและเด็กต้องได้รับการรักษาภาวะขาดน้ำเป็นลำดับแรก ด้วยสารน้ำทดแทนทางปาก (Oral Rehydration Therapy-ORT) ในรายที่รุนแรงหรือเกิดภาวะช็อก แพทย์จะให้การรักษาด้วยสารน้ำทางเหลอดเลือดดำ