• กระดูกสันหลังไม่มั่นคง
• กระดูกสันหลังเคลื่อน
• หมอนรองกระดูกสันหลังเสื่อม
• กระดูกสันหลังหลังคดจากกระดูกหลังเสื่อม 
• การผ่าตัดซ้ำในผู้ป่วยที่เคยผ่าตัดกระดูกสันหลังมาก่อนหน้า เช่น การเป็นซ้ำของหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อน

เป็นการผ่าตัดที่หลัง เพื่อที่จะใส่หมอนรองกระดูกเทียมแบบเชื่อมข้อ(lumbar interbody fusion) และใส่เหล็กดามเพื่อให้ความมั่นคง และยึดตรึงให้มีความแข็งแรง (pedicle screw fixation) โดยในระหว่างทำอาจมีการแก้ไขโพรงประสาทที่ตีบแคบไปร่วมกันด้วยในครั้งเดียวกัน

ปัจจุบันมีการผ่าตัดอยู่หลายวิธี

1. TLIF (Transforaminal lumbar interbody fusion) เป็นการผ่าตัดจากทางด้านหลังมีแผลผ่าตัดเป็นแผลเดียวตรงกลางหลัง โดยมีการใส่หมอนรองกระดูกเทียม และการใส่เหล็กยึดตรึงจากแผลทางด้านหลัง และอาจมีการแก้ไขโพรงประสาทที่ตีบแคบไปพร้อมกัน
2. MIS-TLIF (Minimally invasive Transforaminal lumbar inter-body fusion) เป็นการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยจากทางด้านหลังมีแผลผ่าตัดเป็นแผลทางด้านข้างของหลัง และใช้ท่อขยายเนื้อเยื่อ (tubular retractor) เพื่อที่จะใส่หมอนรองกระดูกเทียม และแก้ไขการกดทับของเส้นประสาท และมีแผลเจาะรูสำหรับการใส่ เหล็กยึดตรึง (percutaneous pedicle screw fixation) 
3. OLIF (Oblique lumbar inter-body fusion) เป็นการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อย โดยมีการใส่หมอนรองกระดูกเทียมจากทางด้าน หน้า-ข้าง ของลำตัว (retro-peritoneal approach)และพลิกกลับมาใส่เหล็กยึดตรึงแบบเจาะรูจากทางด้านหลัง (percutaneous pedicle screw fixation) 
4. Endo-LIF (Endoscopic assist lumbar interbody fusion) เป็นการผ่าตัดแบบบาดเจ็บน้อยจากทางด้านหลังมีแผลผ่าตัดเป็นแบบเจาะรู และทำการแก้ไขการกดทับเส้นประสาทจากกล้อง endoscope และ มีการเจาะรูเพื่อที่จะใส่หมอนรองกระดูกเทียม และใส่เหล็กยึดตรึง (percutaneous pedicle screw fixation)

การเลือกการผ่าตัดขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของผู้ป่วยแต่ละคน การใส่เหล็กยึดตรึงที่หลัง แบบะเจาะรู (percutaneous pedicle screw fixation) มีการใช้ระบบคอมพิวเตอร์นำวิถี(O-arm navigator) มาช่วยเพิ่มความแม่นยำในการผ่าตัดร่วมด้วย 

 

• นอนพักฟื้นที่โรงพยาบาลหลังผ่าตัด 2-4 วัน 
• แผลแห้งสนิทใช้เวลา 10-14 วัน