ประเภทของการไม่พบอัณฑะในถุง ได้แก่

1. Retractile testes คือ อัณฑะซึ่งเดิมอยู่ในตําแหน่งปกติในถุงอัณฑะ และมีการหดขึ้การหดขึ้นไปข้างบน ซึ่งจะเริ่มมีในเด็กอายุตั้งแต่ 6 เดือน ประกอบกับขนาดของลูกอัณฑะยังเล็ก อัณฑะจึงเข้าไปหลบอยู่ในช่องขาหนีบ (inguinal canal) ได้ง่าย
พบมากที่สุดในอายุ 6-7 ปี และไม่พบในเด็กอายุมากกว่า 13 ปี มักเกิดขึ้นพร้อมกันทั้งสองข้าง การซักประวัติย้อนกลับไป
เมื่อตอนเด็กเล็กหรือแรกคลอด ลูกอัณฑะจะอยู่ในถุงอัณฑะ และมักได้ประวัติว่าเวลาเด็กหลับอัณฑะจะลงมาในถุงได้เอง
ตรวจร่างกายพบขนาดของอัณฑะปกติและสามารถดึงลูกอัณฑะลงมาในถุงอัณฑะปกติ ดังนั้น rectractile testes จึง
เป็นปรากฏการณ์ปกติที่พบในช่วงอายุหนึ่ง ไม่ต้องการการรักษา

2. Ectopic testes คือ อัณฑะที่เคลื่อนลงมาจาก retroperitoneum ผ่าน external ring ไปยังที่อื่นซึ่งไม่ใช่แนวที่ไปยังถุง
อัณฑะ ร้อยละ 80 ของ ectopic testes เป็นข้างเดียว และร้อยละ 75 พบที่ผิวบริเวณขาหนีบ (superficial inguinal
pouch) ขนาดของอัณฑะจะปกติ เชื้ออสุจิและฮอร์โมนแอนโดรเจนปกติ(spermatogenesis และ androgen function)
การรักษาคือการผ่าตัดนําอัณฑะนั้นมาในถุงอัณฑะ (orchiopexy) การรักษาโดยให้ฮอร์โมนไม่ได้ประโยชน์

3. Monorchia หรือ anorchia (absence of testes) คือไม่พบอัณฑะเลย พบได้ร้อยละ 3.3-5.2 ของภาวะลูกอัณฑะไม่ลงถุง (undescended testis) ร้อยละ 80 เป็นข้างใดข้างหนึ่ง (เรียกว่า monorchia) การไม่มีอัณฑะเลยในข้างหนึ่งข้างใด
อาจเกิดจากอัณฑะนั้นไม่พัฒนา ซึ่งหลอดอสุจิ(vas deferens) จะเจริญไม่สมบูรณ์และบางครั้งมีการหายไปของไตและ
ท่อไตร่วมด้วย หรืออาจเกิดขึ้นเนื่องจากมีการบิด (testicular torsion) ทําให้อัณฑะนั้นขาดเลือด และฝ่อ(atrophy) ไปในที่สุด ซึ่งจะเรียกว่า "vanishing testis”
 

สามารถทำการรักษาได้ด้วยการศัลยกรรมตรึงอัณฑะ Orchiopexy (Orchidopexy, Orchidorrhaphy)