กลุ่มคนที่จัดเป็นกลุ่มเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดโรคแทรกซ้อนที่มีอันตรายได้ง่าย ซึ่งสมควรเข้ารับการฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่ ได้แก่

• เด็กเล็กอายุต่ำกว่า 5 ปี โดยเฉพาะเด็กที่มีอายุน้อยกว่า 2 ปี
• ผู้ใหญ่อายุตั้งแต่ 65 ปีขึ้นไป
• หญิงตั้งครรภ์
• ผู้ที่มีโรคประจำตัวหลายอย่าง เช่น
  • โรคหอบหืด
  • โรคทางสมอง เช่น โรคลมชัก พิการทางสมอง อัมพาต อัมพฤกษ์ ปัญญาอ่อน โรคของกล้ามเนื้อและไขสันหลัง ฯลฯ
  • โรคปอดเรื้อรัง ถุงลมโป่งพอง มะเร็งปอด
  • โรคหัวใจ โรคหัวใจพิการแต่กำเนิด โรคหลอดเลือดหัวใจตีบ
  • โรคเลือด
  • โรคเบาหวานและโรคที่มีความผิดปกติของฮอร์โมนอื่นๆ
  • โรคไต
  • โรคตับ
  • โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง เช่น โรคเอดส์ โรคมะเร็ง และได้รับยาสเตียรอยด์หรือยาแอสไพรินต่อเนื่องนานๆ จากโรคที่กำลังรักษาอยู่

ไข้หวัดใหญ่มักแสดงอาการที่อาจทำให้ท่านสับสนกับไข้หวัดทั่วไป โดยอาการแสดงเด่นๆ ที่อาจทำให้ท่านสงสัยได้ว่าตนเองติดเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่

สัญญาณเตือนไข้หวัดใหญ่

• ปวดศีรษะ
• ไอแห้ง
• มีน้ำมูกคัดจมูก
• ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ
• มีไข้สูง

โดยอาการเหล่านี้จะเกิดขึ้นอย่างฉับพลันทันที  ซึ่งหากท่านมีอาการเหล่านี้ควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการรักษาที่ถูกต้อง

การแพร่กระจายของเชื้อ สามารถแพร่กระจายโดยการไอ จาม หรือ ใช้ของใช้ร่วมกัน

1. หมั่นล้างมือด้วยสบู่ให้สะอาดอยู่เสมอ
2. หลีกเลี่ยงพื้นที่แออัดหรือใส่หน้ากากอนามัยเพื่อป้องการการติดเชื้อ
3. ควรรับวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่

ตามที่ได้กล่าวไปข้างต้น ไข้หวัดใหญ่เกิดจากการติดเชื้อไวรัส  ดังนั้น วิธีการรักษาที่เป็นการรักษาที่ต้นเหตุและถูกต้อง คือ การรับประทานยาฆ่าเชื้อไวรัส (Antivirals) ซึ่งจะเข้าไปยับยั้งการแบ่งตัวของเชื้อไวรัส Influenza ในร่างกาย ส่งผลให้ระดับเชื้อไวรัสในร่างกายลดระดับลง ทำให้อาการของไข้หวัดใหญ่บรรเทาและลดโอกาสการแพร่กระจายเชื้อไปสู่ผู้อื่น  ความจำเป็นในการใช้ยานี้ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของโรคและความเหมาะสมในผู้ป่วยแต่ละราย แพทย์อาจพิจารณาสั่งจ่ายในผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรง มีความเสี่ยงสูงหรือมีความจำเป็นในการใช้ 

อย่างไรก็ตาม แพทย์อาจสั่งจ่ายยาอื่นๆ เพื่อช่วยบรรเทาอาการไข้หวัดใหญ่ เช่น ยาลดไข้ ยาแก้แพ้ลดน้ำมูก ยาลดอาการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (NSAIDs) เป็นต้น