• การตรวจนี้เป็นการตรวจที่มีอันตรายน้อยและมักไม่ค่อยเกิดผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์
• การตรวจนี้มีโอกาสทำให้ท่อนำไข่ที่ตีบแคบเปิดออก ซึ่งมีผลให้ผู้รับการตรวจอาจสามารถตั้งครรภ์ได้ในภายหลัง แต่ถึงกระนั้นก็ควรทราบว่าการตรวจนี้ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อรักษาเรื่องมีบุตรยาก แต่เน้นในเรื่องตรวจวินิจฉัยเป็นหลัก
• ไม่มีปริมาณรังสีตกค้างในร่างกายหลังรับการตรวจ
• ปริมาณรังสีที่ใช้ในการตรวจวินิจฉัยไม่ก่อให้เกิดผลข้างเคียงใดๆ

การตรวจนี้ค่อนข้างคล้ายกับการตรวจภายใน โดยในระหว่างหรือหลังการตรวจ ท่านอาจรู้สึกปวดท้องน้อยคล้ายกับเวลามีประจำเดือนเนื่องจากสารทึบรังสีไหลผ่านเข้าไปในช่องท้องหรือจากการอุดตันของท่อนำไข่ โดยทั่วไปการปวดจะไม่รุนแรง แต่บางท่านอาจปวดมาก ทั้งนี้ขึ้นกับพยาธิสภาพและความไวต่อการปวดในแต่ละคนที่ไม่เหมือนกัน

• กรณีที่มีการอักเสบเรื้อรัง การติดเชื้อในอุ้งเชิงกราน หรือมีโรคติดเชื้อทางเพศสัมพันธ์ ผู้รับการตรวจต้องแจ้งให้แพทย์ทราบก่อนตรวจเสมอเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดการติดเชื้อเพิ่มขึ้น แพทย์บางท่านอาจให้ยาปฏิชีวนะ 2-3 วันในช่วงหลังการตรวจเพื่อลดความเสี่ยงในการติดเชื้อ
• อาจพบการแพ้สารทึบรังสีได้แต่มีโอกาสเกิดขึ้นน้อย ส่วนมากที่พบมักเป็นผื่น ไม่ค่อยมีอาการหนักหรือน่าเป็นห่วงมากนัก
• การติดเชื้อในอุ้งเชิงกรานหรือมดลูกทะลุเป็นภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้ แต่โอกาสเกิดน้อยมาก
• ผู้รับการตรวจจะได้รับรังสีปริมาณหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่แนะนำให้ตรวจในระหว่างตั้งครรภ์ หากท่านไม่แน่ใจว่ากำลังตั้งครรภ์อยู่หรือไม่ควรแจ้งให้แพทย์ของท่านทราบเสมอ

• การตรวจนี้ใช้ตรวจหาความผิดปกติของโพรงมดลูกและท่อนำไข่ ไม่สามารถตรวจหาความผิดปกติของรังไข่ ผนังมดลูก และอวัยวะอื่นๆ ในช่องเชิงกรานได้ ท่านจำเป็นต้องรับการตรวจด้วยวิธีอื่น เช่น อัลตราซาวนด์ ตรวจด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (magnetic resonance imaging: MRI) หากแพทย์ต้องการประเมินความผิดปกติของอวัยวะเหล่านี้
• ปัญหาเรื่องการมีบุตรยากนั้นเกิดได้จากหลายสาเหตุ ซึ่งบางสาเหตุก็ไม่สามารถตรวจพบได้ด้วยวิธีนี้ เช่น สาเหตุจากอสุจิผิดปกติ หรือตัวอ่อนไม่สามารถฝังตัวในมดลูกได้ เป็นต้น
• การตรวจบางครั้งอาจไม่สำเร็จเนื่องมาจากมีความผิดปกติที่ปากมดลูก เช่น มีการอุดตันทำให้ไม่สามารถใส่สารทึบรังสีเข้าโพรงมดลูกได้ หรือกรณีที่ปากมดลูกฉีกกว้างทำให้เกิดการรั่วไหลของสารทึบรังสีจากโพรงมดลูกออกมาข้างนอก

• การตรวจอัลตราซาวนด์ทางช่องคลอดเพื่อตรวจโพรงมดลูกและท่อนำไข่โดยฉีดน้ำเกลือเข้าทางปากมดลูก (hysterosonogram)
• การส่องกล้องผ่านทางปากมดลูกเพื่อวินิจฉัยความผิดปกติในโพรงมดลูก (hysteroscopy)
• การส่องกล่องผ่านผนังหน้าท้องเพื่อวินิจฉัยและทำการผ่าตัด (laparoscopy)